Ewangelia na dziś z 22.12.2016 wg św. Łukasza 1, 46-56 z komentarzem:
W owym czasie Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim. Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy, oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, święte jest imię Jego. A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, co się Go boją.
Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za sługą swoim, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie jak przyobiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».
Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.
Komentarz do Ewangelii 22 grudnia:
Przyjmowanie woli Bożej prowadzi Maryję do radowania się swoim życiem. Pomimo trudów i komplikacji w Jej sercu nie gości smutek i strach, lecz radość i uwielbienie. Maryja dostrzega wielkie rzeczy, które uczynił Jej Wszechmocny. Widzi to, co dzisiaj tak łatwo jest przeoczyć, że droga do szczęścia wiedzie przez wdzięczność. Czy starasz się zobaczyć dobro pochodzące od Boga w twoim życiu?
Młoda niewiasta, która zgodziła się być matką Jezusa, nie żyje jednak w świecie emocji i chwilowych uniesień. Potrafi twardo stąpać po ziemi. Pamięta obietnicę Bożą daną ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu. Przygląda się wszystkiemu uważnie i analizuje. Ale przede wszystkim ufa swojemu Bogu! Wie, że Bóg zawsze dotrzymuje danego słowa. Czy i ciebie stać na ufne przyjmowanie woli Bożej?
Postaraj się dziś stanąć w prawdzie przed Panem i zobaczyć, na ile potrafisz radować się swoim życiem. Tobie także Bóg czyni wielkie rzeczy. Poproś Go o radość, wdzięczność i zaufanie, takie, jakie miała Maryja.
Źródła: ewangelia.org; modlitwawdrodze.pl