Ewangelia na dziś z 19.03.2017 wg św. Jana 4, 5-15. 19b-26. 39a. 40-42 z komentarzem:
Jezus przybył do miasteczka samarytańskiego, zwanego Sychar, w pobliżu pola, które Jakub dał synowi swemu, Józefowi. Było tam źródło Jakuba. Jezus zmęczony drogą siedział sobie przy studni. Było to około szóstej godziny. Nadeszła tam kobieta z Samarii, aby zaczerpnąć wody. Jezus rzekł do niej: «Daj Mi pić». Jego uczniowie bowiem udali się przedtem do miasta dla zakupienia żywności. Na to rzekła do Niego Samarytanka: «Jakżeż Ty będąc Żydem prosisz mnie, Samarytankę, bym Ci dała się napić?» Żydzi bowiem nie utrzymują stosunków z Samarytanami.
Jezus odpowiedział jej na to: «O, gdybyś znała dar Boży i wiedziała, kim jest Ten, kto ci mówi: „Daj Mi się napić”, prosiłabyś Go wówczas, a dałby Ci wody żywej». Powiedziała do Niego kobieta: «Panie, nie masz czerpaka, a studnia jest głęboka. Skądże więc weźmiesz wody żywej? Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Jakuba, który dał nam tę studnię, z której pił i on sam, i jego synowie, i jego bydło?» W odpowiedzi na to rzekł do niej Jezus: «Każdy, kto pije tę wodę, znów będzie pragnął. Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu».
Rzekła do Niego kobieta: «Daj mi tej wody, abym już nie pragnęła i nie przychodziła tu czerpać. Widzę, że jesteś prorokiem. Ojcowie nasi oddawali cześć Bogu na tej górze, a wy mówicie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie należy czcić Boga». Odpowiedział jej Jezus: «Wierz Mi, niewiasto, że nadchodzi godzina, kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcili Ojca.
Wy czcicie to, czego nie znacie, my czcimy to, co znamy, ponieważ zbawienie bierze początek od Żydów. Nadchodzi jednak godzina, owszem, już jest, kiedy to prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie, i takich to czcicieli chce mieć Ojciec. Bóg jest duchem; potrzeba więc, by czciciele Jego oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie». Rzekła do Niego Kobieta: «Wiem, że przyjdzie Mesjasz, zwany Chrystusem. A kiedy On przyjdzie, objawi nam wszystko». Powiedział do niej Jezus: «Jestem Nim Ja, który z tobą mówię». Wielu Samarytan z owego miasta zaczęło w Niego wierzyć dzięki słowu kobiety. Kiedy więc Samarytanie przybyli do Niego, prosili Go, aby u nich pozostał. Pozostał tam zatem dwa dni. I o wiele więcej ich uwierzyło na Jego słowo, a do tej kobiety mówili: «Wierzymy już nie dzięki twemu opowiadaniu, na własne bowiem uszy usłyszeliśmy i jesteśmy przekonani, że On prawdziwie jest Zbawicielem świata».
Komentarz do Ewangelii 19 marca:
Jest środek dnia. Upał jest aż nadto dokuczliwy. Jednak o tej godzinie spotyka się Samarytanka z Jezusem przy studni. Ona usycha z pragnienia. Przychodzi zdesperowana – nie może czekać do wieczora lub ranka, kiedy zwyczajowo wychodzi się po wodę. Ona pragnie…
Jezus daje ci wodę, dzięki której możesz żyć. Tą wodą jest Duch Święty. Życie w chwale Boga – oddawanie Mu czci – to trwanie przy Źródle Życia. Pragnieniem Boga jest napoić cię w twoim przeżywaniu suszy i pragnienia. To woda radości, sensu, miłości. To obecność samego Boga w tobie. Obecność, która przemienia twoje samotne trwanie w radosną wspólnotę z Bogiem.
Przyjrzyj się swojemu życiu. Jak przeżywasz niepowodzenia, trudności, cierpienia? Czy jesteś zdolny pomimo bólu podejść do Źródła Życia? Czy nie rezygnujesz z modlitwy i Eucharystii w momentach strapienia? Czy potrafisz nieść innym miłosierdzie?
Na koniec tej modlitwy stań wobec Jezusa, który jest twoim przyjacielem. Podziękuj Mu za wszystkie te chwile w twoim życiu, w których mogłeś się z Nim spotkać w sakramentach, modlitwie, czynie miłosierdzia.
Źródła: ewangelia.org; modlitwawdrodze.pl