Ewangelia na dziś z 15.03.2022 wg św. Mateusza 23, 1-12 z komentarzem:
Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: „Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać.
Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. A wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy jesteście braćmi. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie.
Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony”.
Komentarz do Ewangelii na 15 marca
Jezus zaczyna od rzeczy najważniejszej – od naszego ducha. Mówi o faryzeuszach i innych nauczycielach religii, „znających się” na Bogu. W ten sposób Jezus walczył o ich nawrócenie. Jakie jest twoje nastawienie do Kościoła hierarchicznego. Czy modlisz się za osoby konsekrowane, aby były dobrymi świadkami Bożej miłości?
Następnie Jezus mówi o rodzinie – „nikogo na ziemi nie nazywajcie Ojcem”. To jest dziedzina fachowości zdecydowanie bliżej nas, bo każdy jest czyimś ojcem, bratem, żoną, córką. I doskonale wiemy – jak to powinno wyglądać, a jakie błędy popełniają inni. Jednak Chrystus i tu zaleca nam pokorę. I odsyła do Ojca, który jest w niebie. Czy uczysz się od Boga Ojca tego, jak masz postępować w swoim domu? Jak kochać, przebaczać, poświęcać swoje dobro, ale też wymagać i karcić?
Na koniec Jezus porusza kwestię bycia mistrzami. Każdy z nas jest fachowcem w jakiejś dziedzinie – buduje, sprzedaje, programuje, leczy, sprząta, uprawia rolę… Ile jest w tobie pokory w codziennym życiu względem złożoności świata, nieprzewidywalności losów, ograniczeń własnego umysłu? Złóż ciężar odpowiedzialności za swoje życie w ręce jedynej Osoby, która może go udźwignąć i ma nad nim władzę – Boga.
Źródła: modlitwawdrodze.pl