Ewangelia na dziś z 11.08.2020 wg św. Mateusza 18, 1-5. 10. 12-14 z komentarzem:
Uczniowie przystąpili do Jezusa, pytając: „Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?” On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: „Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. A kto by jedno takie dziecko przyjął w imię moje, Mnie przyjmuje.
Baczcie, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie. Jak wam się zdaje? Jeśli ktoś posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, to czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się błąka?
A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło nawet jedno z tych małych”.
Komentarz do Ewangelii na 11 sierpnia:
Często szukamy w sobie wielkości, tak jak apostołowie. Prężymy muskuły, popisujemy się wiedzą lub dowcipem albo okazujemy dobroć na pokaz. To, że jesteśmy w czymś wielcy, ma przysłonić nasze braki. Ale Jezus mówi dziś, że nie trzeba się chować z tym, iż jesteśmy w wielu sprawach mali. Czy nie warto więc uniżyć się jak dziecko i przyznać do swojej słabości?
Bóg szczególnie upodobał sobie to, co małe. Stworzył świat niedoskonały, aby mógł on się rozwijać. I potrafi zniżyć się nawet do mikroskopijnych stworzeń. Dlatego gdy tylko uznasz swoją małość, On natychmiast stanie przy tobie. Odszuka cię, jak zagubioną owcę, i sprowadzi do domu. Czy nie chcesz tego szczególnego umiłowania przez Boga?
Skoro Bóg tak kocha tych, którzy się uniżą, którym czegoś brakuje, że staje tuż przy nich, to najlepszym sposobem na okazanie Mu miłości, będzie także kochanie tych małych. I On cię do tego zachęca – żeby nie tylko uznać swoją małość, ale kochać innych takimi, jakimi są. Może i nie są oni doskonali, ale któż jest? Możesz na koniec wyrazić Bogu wdzięczność, że uniża się do wszystkiego, co niedomaga, co małe i słabe.
Źródła: modlitwawdrodze.pl