Horoskopy – zagrożenia duchowe

Horoskopy (gr. hora – czas; scopos – obserwator) – przepowiednia sporządzona na podstawie konstelacji gwiazd w określonym momencie czasowym. Dotyczy ona najczęściej znaczących wydarzeń w ludzkim życiu, ale także w celu poznania charakteru i przeznaczenia człowieka. Interpretacja ta opiera się w całości o światopogląd astrologiczny, w której pod uwagę bierze się rzekome istnienie bliżej nieokreślonych fluidów (energii) kosmicznych mających wpływ na życie i losy człowieka. Założenia te mają charakter religijny, w swoich założeniach bazują na ezoterycznym obrazie świata.

Historia

Zasady astrologii zostały określone przez Klaudiusza Ptolemeusza w II wieku n.e.  w Tetrabiblos, który do dziś jest uważany za pierwszy podręcznik astrologii. Pomimo, iż zawiera błędne teorie (m. in. budowy układu słonecznego), współcześni astrologowie nadal posługują się nim przy stawianiu horoskopów. Duży wpływ wywarła także interpretacja astrologiczna propagowana przez Carla Gustava Junga (patrz: A. Posacki Encyklopedia Zagrożeń Duchowych TOM I, str. 304), który wykorzystywał horoskopy do stawiania diagnozy psychologicznej. Tym samym Jung zapoczątkował rozwój i utworzył fundamenty ideologii New Age, której negatywne skutki i dramatyczne konsekwencje są szczególnie widoczne od lat 80. XX wieku.

Założenia pseudonaukowe

Astrologii, która nadaje podwaliny stawianiu horoskopów, nie należy mylić z astronomią. Obie dziedziny poświęcają się podobnej tematyce, jednak tylko ta druga posiada charakter naukowy. Co więcej, prawa astronomiczne nie są uwzględniane w teoriach astrologicznych. Tym samym horoskopy przybierają charakteru pseudonaukowego: wykorzystują bowiem teorie, które z naukowego punktu widzenia są sprzeczne lub nie potwierdzają ich żadne obiektywne badania.

Według astrologów na temperament i cechy charakteru człowieka główny wpływ w chwili urodzenia wywiera układ gwiezdny, a konkretnie konstelacja gwiazd. Już to założenie zawiera podstawowy błąd, gdyż psychologia rozwoju człowieka wyraźnie dowodzi, iż temperament,  predyspozycje osobowościowe czy zdolności są określone już w pierwszych sekundach po zapłodnieniu.

Tym samym – wg astrologii – osoby urodzone w tym samym czasie powinny posiadać podobne właściwości osobowościowe i losy życiowe. Zakładając, że na świecie w ciągu minuty rodzi się 180 osób, dlaczego istniał tylko jeden Albert Einstein, Leonardo da Vinci, czy Jan Sebastian Bach?

Astrologia nie bierze także pod uwagę bardzo istotnych faktów, dotyczących przesunięcia ustalonych w starożytności pozycji znaków zodiaku względem ich gwiazdozbiorów. Obrotowy ruch Ziemi wokół własnej osi spowodował przesunięcie pozycji znaków zodiaku o 1/12 koła. Oznacza to, iż obecnie w gwiazdozbiorze Barana znajduje się znak Byka. W gwiazdozbiorze Bliźniąt – Byk. Astronomowie nazywają to zjawisko precesją punktów równonocy. Paradoksalnie wspomniany efekt biorą pod uwagę zwolennicy New Age, aby uargumentować zapoczątkowanie tzw. ery Wodnika. Jednak nie uwzględnia się go przy stawianiu horoskopów; podobnie jak ogranicza się listę znaczących ciał niebieskich tylko do tych, które można było zaobserwować gołym okiem w czasach Klaudiusza Ptolemeusza (pomijając późniejsze odkrycia astronomiczne, tj. asteroidy, nieodkryte wówczas planety i inne).

Naukowcy zgodnie stwierdzają, iż oddziaływanie ciała niebieskiego jest tym większe, im mniejsza jest odległość dzieląca go z Ziemią. W przypadku najbliższej poza Słońcem gwiazdy, odległość ta przekracza 40 bilionów km; na jej pokonanie najnowocześniejszą sondą kosmiczną potrzeba minimum 60 tysięcy lat. Założenie, że gwiazda odległa o biliony kilometrów, może mieć wpływ na bieżącą sytuację finansową czy spotkanie miłości życia jest irracjonalnym przesądem.

Chrześcijaństwo a horoskopy

Praktykowanie horoskopów jest wyrazem podkładania wiary w sprawstwo kosmosu, wszechświata, bliżej nieznanej energii kosmicznej, gwiazd, planet. Jest wybieraniem innego bożka, praktyką bałwochwalczą, sprzeciwiającą się biblijnemu nauczaniu Boga. Już prorok Izajasz (47, 13-14) pisał:

Niech się stawią, by cię ocalić owi opisywacze nieba, którzy badają gwiazdy, przepowiadają na każdy miesiąc, co ma się tobie przydarzyć. Oto będą jak źdźbła słomiane, ogień ich spali. Nie uratują własnego życia z mocy płomieni.

Z kolei św. Paweł przestrzega:

Baczcie, aby kto was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą czczym oszustem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie (Kol 2, 8-9).

Również Kościół Katolicki wyraźnie przeciwstawia się horoskopom i astrologii w Katechizmie Kościoła Katolickiego (2116).

Okultysta Eliphas Lévi (1810 – 1875) przyporządkował znakom zodiaku podporządkowane im demony, co potwierdza demoniczny charakter astrologii, a tym samym horoskopów.

Horoskopy zagrożeniem duchowym?

Astrologia jest jednak nie tylko irracjonalnym przesądem, ale także zabobonem, pojętym jako błędna orientacja religijna, nie pozbawiona mimo to cech realizmu, podobnie jak magia; z tej racji astrologia może mieć również charakter grzeszny i demoniczny, będąc jedną z metod demonicznego oszustwa w życiu duchowym człowieka (o. Aleksander Posacki “Encyklopedia Zagrożeń Duchowych” TOM I).

Horoskopy są jedną z form wróżenia, czyli zasięgania wiedzy, której człowiek sam z siebie nie jest w stanie zdobyć. Naturalne poznanie człowieka jest w tym zakresie ograniczone. Zwracanie się do horoskopów (czy to z ciekawości, czy dla zabawy) jest tak naprawdę zasięganiem opinii u złego ducha. Sięganie do takich sposobów poznania nie ma nic wspólnego z Bożą Prawdą. Praktyka taka jest otwieraniem się na ingerencje demoniczne i może prowadzić do duchowych zniewoleń.

Usługi złego ducha nigdy nie są charytatywne i człowiek, wcześniej czy później, poniesie przykre konsekwencje korzystania z nich. Są przynętą na haczyku. Szatan zarzuca sieci na człowieka, stopniowo go zniewalając. Im dłużej z czegoś korzystam, zniewolenie jest mocniejsze (…). Ktoś powie, że czytanie horoskopów to rozrywka. Niestety – to kamuflaż. Taki człowiek tak naprawdę nie ma odwagi przyznać się, że to go ciągnie, ciekawi i nie potrafi już patrzeć w prawdzie na to, co jest pragnieniem jego serca (ks. Andrzej Grefkowicz, “Przynęta na haczyku”).

Praktyka egzorcystów wyraźnie potwierdza demoniczny charakter i konsekwencje praktykowania horoskopów. Reasumując można stwierdzić, iż korzystanie z nich jest wystawianiem siebie na niebezpieczeństwo działania sił złego ducha, którego celem jest zerwanie więzi człowieka z Bogiem, a w konsekwencji doprowadzenie go do duchowej śmierci; stanowi zatem istotne zagrożenie w budowaniu relacji z Bogiem, a tym samym zagrożenie dla duchowości chrześcijańskiej.

Like it.? Share it:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *