Ewangelia na dziś z 30.04.2022 wg św. Jana 6, 16-21 z komentarzem:
Po rozmnożeniu chlebów, o zmierzchu uczniowie Jezusa zeszli nad jezioro i wsiadłszy do łodzi, zaczęli się przeprawiać przez nie do Kafarnaum.
Nastały już ciemności, a Jezus jeszcze do nich nie przyszedł; jezioro burzyło się od silnego wichru. Gdy upłynęli około dwudziestu pięciu lub trzydziestu stadiów, ujrzeli Jezusa kroczącego po jeziorze i zbliżającego się do łodzi. I przestraszyli się. On zaś rzekł do nich: „To Ja jestem, nie bójcie się”.
Chcieli Go zabrać do łodzi, ale łódź znalazła się natychmiast przy brzegu, do którego zdążali.
Komentarz do Ewangelii na 30 kwietnia
Uczniowie Jezusa pośród zajęć, które były dla nich codziennym chlebem, napotykają na trudności, a w ich serca wkrada się przerażenie i lęk. Na pewno w twoim życiu zdarzają się sytuacje, które powodują, że tracisz grunt pod nogami. Może masz swoje własne wzburzone jeziora – obszary twoich niepowodzeń i porażek. Jak je przeżywasz?
Właśnie wtedy, gdy jezioro jest wzburzone, Jezus idzie w kierunku uczniów. W tej scenerii postać Jezusa wywołuje w nich lęk. Boją się tego, który pragnie ukoić ich lęk. W jakich sytuacjach ty boisz się Boga?
Uczniowie rozpoznali Jezusa, po tym jak usłyszeli Jego głos. Na szczęście, pośród wzburzenia i niepokoju, udało im się Go rozpoznać. Rozpoznali Go, bo tak naprawdę był w ich sercu. Bycie blisko Jezusa było silnym pragnieniem ich serca. Więc nawet kiedy się pogubili, kiedy brakło im zaufania, potrafili Go rozpoznać. Dzięki temu w nieoczekiwany sposób znaleźli się w całkowicie innych okolicznościach. Czy doświadczyłeś kiedyś takiej nagłej przemiany twojego niepokoju w głęboki pokój? Na koniec wyobraź sobie, że Jezus teraz staje obok Ciebie i mówi: „nie bój się”. Spróbuj opowiedzieć Jezusowi o tym, co czujesz, kiedy to słyszysz.
Źródła: modlitwawdrodze.pl