Ewangelia na dziś z 3.03.2024 (J 2,13-25) z komentarzem:
Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus przybył do Jerozolimy. W świątyni zastał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Wówczas, sporządziwszy sobie bicz ze sznurów, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: „Zabierzcie to stąd i z domu mego Ojca nie róbcie targowiska!” Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: „Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie”. W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: „Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?” Jezus dał im taką odpowiedź: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni wzniosę ją na nowo”.
Powiedzieli do Niego Żydzi: „Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?” On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus. Kiedy zaś przebywał w Jerozolimie w czasie Paschy, w dniu świątecznym, wielu uwierzyło w Jego imię, widząc znaki, które czynił. Jezus natomiast nie zawierzał im samego siebie, bo wszystkich znał i nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku. Sam bowiem wiedział, co jest w człowieku.
Komentarz do Ewangelii na 3 marca:
Gdy nadchodziła Pascha, w Jerozolimie było tłoczno. Wielu przychodziło, by stanąć w świątyni, w obecności Najwyższego. Taki był zwyczaj. Wiele zwyczajów narosło wokół świętowania. Między innymi sprzedaż zwierząt ofiarnych w świątyni. Wszyscy tak się przyzwyczaili, że nikt nie uważał tego za niestosowne. Czy zastanawiałeś się nad sensem praktykowanych przez ciebie zwyczajów religijnych?
„Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie”. Widząc zachowanie Jezusa, uczniowie przypomnieli sobie słowa z Pisma Świętego, które bardzo dobrze opisywały ich Mistrza. Ile gorliwości, intensywnych uczuć i przeżyć, jest w twoim życiu religijnym i duchowym?
Pan stawia czasem na naszej drodze ludzi, którzy niczym prorocy demaskują fałsz i obłudę. Czuwające serce widzi, gdy ktoś taki przychodzi, poznaje to po owocu jego przyjścia, które przynosi przemianę serca i myślenia. Których ludzi w twoim życiu określiłbyś jako proroków? Co takiego uczynili dla ciebie? Módl się: Panie mój, proszę, naucz mnie pokory, abym mógł przyjąć słowa tych, którzy demaskują we mnie fałsz i obłudę. Pomóż mi autentycznie i z pasją żyć dla ciebie.
Źródło: modlitwawdrodze.pl