Ewangelia na dziś z 21.10.2020 wg św. Łukasza 12, 39-48 z komentarzem:
Jezus powiedział do swoich uczniów: «To rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie». Wtedy Piotr zapytał: «Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?» Pan odpowiedział: «Któż jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby rozdawał jej żywność we właściwej porze?
Szczęśliwy ten sługa, którego pan, powróciwszy, zastanie przy tej czynności. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. Lecz jeśli sługa ów powie sobie w sercu: Mój pan się ociąga z powrotem, i zacznie bić sługi i służące, a przy tym jeść, pić i upijać się, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; surowo go ukarze i wyznaczy mu miejsce z niewiernymi.
Ów sługa, który poznał wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. Ten zaś, który nie poznał jego woli, a uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele powierzono, tym więcej od niego żądać będą».
Komentarz do Ewangelii na 21 października:
Przyjście Jezusa na końcu czasów to moment naszego życia, na który każdy z nas czeka. Czym będziesz wtedy zajęty, ty, który nazywasz się Jego sługą czy uczniem?
Jego przychodzenie teraz, codziennie w drugim człowieku jest jakby zapowiedzią powtórnego przyjścia. Bądź gotowy, może znaczyć tyle, co: „zobacz Mnie w każdym, kogo spotykasz, to Ja przychodzę spotkać ciebie”. Nawet jeżeli napotkana osoba zaskakuje nas swoim zachowaniem czy potrzebami, gdy w zabieganiu chcemy, by zajęła nam jak najmniej naszego cennego czasu. Czy widzę Jezusa w najbliższych? Jak reaguję na ludzi innych wyznań, innej kultury czy odmiennych poglądów politycznych? Te spotkania pokazują naszą gotowość przyjmowania Chrystusa.
Do każdego człowieka, który chce posiadać jak najwięcej, trzeba mówić głośno i często powtarzać: „Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie”. Pragnąć można dóbr materialnych, ale też dóbr duchowych. Jeżeli potrafimy się nimi dzielić z innymi, jeżeli potrafimy z miłości oddać drugiemu to, co posiadamy, w szczególności czas, siebie, swoje zdolności, to jesteśmy dobrymi sługami. Ale jeżeli z naszych dóbr korzystamy tylko my sami, to lepiej, żebyśmy nic nie mieli. A teraz poproś Jezusa o to, by dał ci łaskę widzenia Go w spotykanych ludziach i abyś potrafił się dzielić każdym dobrem, które dostałeś w zarządzanie tu na ziemi.
Źródła: modlitwawdrodze.pl