Ewangelia na dziś z 16.07.2023 wg św. Mateusza 13, 1-23 z komentarzem:
Owego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami: „Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedne ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na grunt skalisty, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne wreszcie padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niechaj słucha!”
Przystąpili do Niego uczniowie i zapytali: „Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach?” On im odpowiedział: „Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane, i w nadmiarze mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą nawet to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że patrząc, nie widzą, i słuchając, nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza: „Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli, i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił”. Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę, powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli.
Wy zatem posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze. Posiane na grunt skalisty oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje. Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. Posiane wreszcie na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny”.
Komentarz do Ewangelii na 16 lipca:
Jezus zapewnia w tej przypowieści, że Bóg sieje swoje Słowo nieustannie, niezależnie od stanu ludzkich serc. Jego Słowo jest dla każdego bez wyjątku, nawet jeśli nasze serca są jak skała czy jak wydeptana droga, a troski przytłaczają nas jak cierniste krzaki. Bóg nie zważa na jakość gleby. Rzuca ziarno Słowa w każdym miejscu i czasie. Ufa, że wpadnie do twojego serca i przyniesie owoc. Czy jest w tobie wdzięczność za tak wielką hojność Boga?
Słowo Boże ma niezwykłą moc. Jest żywe i skuteczne. Bóg sieje je obficie i daje wzrost. To On sprawia, że Jego Słowo w końcu przynosi owoce. Tajemnica urodzaju jest w Bogu, ale też w człowieku. Od ciebie zależy, czy przyjmujesz Boże Słowo i jak je pielęgnujesz w swoim sercu. Kiedy doświadczyłeś działania Słowa Bożego?
Różne rodzaje gleby można odnieść do różnych okresów czy sytuacji w twoim życiu. Może czujesz się jak zdeptana droga, a twoje życie jest pełne napięć, pośpiechu, niepokoju. Może dostrzegasz w sobie miejsca skaliste, gdzie Słowo Boże nie zakorzenia się. A może problemy, zmartwienia i troski dnia codziennego zagłuszają Słowo Boże. Co robisz, by stwarzać coraz lepsze warunki dla wzrostu Słowa Bożego w twoim życiu? Poproś Jezusa, abyś przyjmował codziennie Jego nauczanie. Aby Jego Słowo przyniosło obfite owoce w twoim życiu.
Źródło: modlitwawdrodze.pl