Ewangelia na dziś z 12.08.2025 (Mt 18,1-5.10.12-14) z komentarzem:
Uczniowie przystąpili do Jezusa, pytając: „Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?” On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: „Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. A kto by jedno takie dziecko przyjął w imię moje, Mnie przyjmuje. Baczcie, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.
Jak wam się zdaje? Jeśli ktoś posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, to czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się błąka? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło nawet jedno z tych małych”.
Komentarz do Ewangelii na 12 sierpnia:
Dzieci są z natury bardzo otwarte, czują i wyrażają swoje uczucia spontanicznie. Większość dzieci nie udaje i nie nakłada obronnych masek społecznych, które dorośli uczą się nosić. Jezus powiedział, że dzieci są największe w królestwie niebieskim. Przypomnij sobie ze swego dzieciństwa moment takiej spontaniczności. Zatrzymaj się na chwilę przy tych wspomnieniach lub obrazach.
Jezus mówi również o przyjmowaniu i niepogardzaniu „maluczkimi”. „Maluczcy”, zagubione owce… Są takie aspekty nas samych, które zostały utracone lub zbłądziły. Może potencjał, twórczość, życiowa energia albo siła do działania lub relacji. Co chcesz powiedzieć Jezusowi na ten temat?
Pasterz, który opuszcza swoje stado, aby znaleźć jedną zaginioną owcę, może wydawać się nieodpowiedzialny. Za dobrego pasterza uznalibyśmy raczej tego, który machnąłby ręką na jedną zgubioną owcę i skupiłby się na pilnowaniu pozostałych. Jezus jednak pokazuje nam inny obraz niż ten, który przedstawia świat. Posłuchaj ponownie Jego słów i przyglądnij się opiekuńczemu pasterzowi. Zwróć uwagę na jakieś jedno szczególnie ważne słowo, które przychodzi do ciebie podczas słuchania. Spędź trochę czasu u boku Jezusa-Pasterza szukającego utrapionej owieczki lub u boku Jezusa, który cieszy się, że cię odnalazł.
Źródło: modlitwawdrodze.pl